Aşkın Askerleri ve Nefsin Zulmani mertebeleri

Aşkın Askerleri ve Nefsin Zulmani mertebeleri

Sıddîk Nâci Eren Efendi bir sohbetinde Aşkın Askerlerini şöyle anlatıyor:

Aşk askerleri (ilahi aşk, ilahi müjdeciler, ilahi nurlar)  kalbe girince  emmâre (Nefs-i emmâre; Kulu, Rabbinden uzaklaştırarak kötülükleri işlemeye tahrîk eden en süflî durumdaki isyankâr nefs) şehrini mahvederler. Bizde üç tane şehir var.  Bunlar zulmânidir.  Hep dünyaya aittir. Kalp, Nefsi Emmâre’de dünya sevgisi, mal, evlat vesaire ile dolmuştur.  Aşk askerleri kalbe girdiği zaman bunu kabul etmez. İslam’a dön; Allah’a (c.c.) dön; Resul’e (s.a.v.) dön der ve kılıçtan geçirir hepsini.  Nefsi Levvame’ye ( Nefs-i levvâme; yaptığı kötülüklerden, Allâh’ın emir ve yasaklarına karşı gösterdiği ihmâl ve kusurlardan pişmanlık duyarak vicdânı muazzeb olan (eziyet çeken) ve bu sebeple de kendisini şiddetle kınayan nefstir) vardığında da bakarsın koyunlar, keçiler, mandalar, sığırlar, develer durur kalpte. Aşk Askerleri niçin hayvaniyete büründünüz; İnsan olun deyip yine kırar; geçirir. Nefsi Mülhime’ye varınca da Yahudi, gayrı- müslimler dolmuş; Muhammedi yok. Kalbe girince onları da yok eder. Ta Nefsi Mutmainne’ye teslim eder.  Orada bir hükümdar çıkarır “burayı güzel idare et” der. Bunlar tekrar aslına dönmesin diye. İşte aşkın askerleri bir tarafa girdiği zaman bu hale düşürür. İşte nefs yerini fethettiği zaman kime veriyor Rabbim tasarrufu: Ruhu Sultan’a…

Sıddîk Nâci Eren Efendi Hz. (ks), sohbetinde nefsin zülmâni mertebelerini Nefsi Emmâre, Nefsi Levvame ve Nefsi Mülhime  olarak anlattı.