Hayret ve Şiir Uşşâkî meşayıhından Sıddîk Nâci Eren Efendi’nin şiirlerinde geçen Hayret beyitleri : Arş-ı kürsiden geniş, açıldı meydan bana Seyrettim alemleri, lütfeyledi Allah’ım Ar namus şişesini, yere çaldım kime ne Benliğimden soyundum, coştu yine bu canım düştü hemen bu gönlüm Hayret-ender hayrete, Şerh olunmaz bu dille, himmet etti sultanım...
Kılamaz Temâşa
Gönül mir’âtını, gel pâk eyle sen
O anda görünür, nice tecellâ
İdrâk etmeyince, âdem kendini
Hiç o kimselere, olamaz fayda
Terket benliğini, bırak davâyı
Sana ilm-i rü’yâ, keşf olmadıysa
Aklı mâaşsa, bir kimsenin hâli
Dost didârını, edemez temâşâ
İlm-i ledün derler, buna ey gâfil
Sanırmısın vere, her kişi mânâ
Ettin ise sen eğer, seyr-i sülûk
Neylediğin bilirsin, ism-i müsemmâ
Ârif isen ey Naci, eyle tefekkür
Gel tâlip olasın, dost didârına
Kaynak: Sıddık Naci Eren Divanı