Ağlayan Hurma direği

A⁺

A^-

Hz. Resulullah s.a.v. den ayrılığa ağlayan Hannane

Uşşâkî Sıddîk Nâci Eren Efendi’nin kitaplarında Hz. ResulAllah’ın (s.a.v.) ayrılığına ağlayan Hurma direği ( Hannane ) mucizesini anlatır . (1 )

Bir gün Resulullah minbere çıkmış hutbe okuyorlardı. Çok heyecanlı idiler. Cenab-ı Hakk’ın azamet celalini zikrederken minber sarsılmaya inlemeye başladı. Hazret-i Ömer minberin sağa sola gittiğini görünce bu manzaradan çok korkmuştu. Resulullah’ın minberden düşmesinden endişe ettim, demişti. Ebu Hüreyre ile Ebu Said derler ki :

Resulullah bir kere hutbe irad ediyorlardı. ‘ Nefsim yed-i kudretinde olan Allah’a yemin ederim ki, kelamını üç kere buyurdu sonra ileri doğru eğildi. Herkesin başı yere eğilmiş ; gözlerinden yaşlar boşanmıştı . Minberin sarsılması bütün ashabı dehşette bıraktı.

Rivayete göre; Resulullah hutbe okurken minberin önündeki ağaç ağlamaya başlamıştı. Resulullah indi; ağacı kucakladı; sıktı. Sonra Resulullah :

Eğer bu ağacı kucağıma almasaydım, bu ağaç kıyamete kadar ağlardı buyurmuştur. İmam-ı Beyhaki’ye göre bu ağacı dünya ile ahiret arasında muhayyer (istediğini seçebilme imkanı) kıldı. O dünyayı istemeyip ahireti istedi, demiştir.

Beni Cennet’e dik. Allah’ın velileri yemişlerden yesin. Fakat öyle bir yerde bulunayım ki, fena bulmayayım, demişti.

Sıddîk Nâci Eren Efendi bir kasidesinde şöyle söylüyor :

İnledi Hurma Direği

Kaynasın aşk çömleği, inletti dertli yüreği

İnledi hurma direği, ben niçün inlemiyeyim

…

Geldim huzur-u Hazret’e, orda kavuştum hasrete

Aşık oldum Muhammed’e, ben niçün inlemiyeyim

Yaslandığı hurma direk, ağladı hasret çekerek

Aşk ile bağrı döverek, ben niçün inlemiyeyim

Bu yerdir namazgahı, hep aşıklar bahçesi

Bildim Cennet burası, ben niçün inlemiyeyim