Sıddık Naci Eren Efendi Hz.’lerinin (ks) Muslumaniz Elhamdulillah isimli eserinden bir kesit…
Hadîs-i kudsîler:
“Ey Âdemoğlu! Beni seviyorsan gönlünden dünya sevgisini at.
Çünkü benim sevgimle dünya sevgisi aynı kalpte birleşemez.”
“Ey Âdemoğlu! Kalbini ibadetime boşalt ki, sevgimle doldurayım. Bana dön ki, sana yardımcı olayım.”
“Nâfileleri kılmakla Bana yaklaşan kulumu severim. Sevince de, onun işiten kulağı, gören gözü, hareket eden eli ve ayağı olurum. İşitmesi, görmesi ve yürümesi benimle olur.”
“Beni sevenler bana erer.”
“Ey kulum! Bendeki hakkın için, ben seni severim. Sendeki hakkım için de sen beni sev.”
“Beni fazla zikreden kuluma âşık olurum. O zaman o da bana âşık olur ve beni bulur.”
Hazret-i Peygamber (s.a.v.) ümmetine şefkatle Allah sevgisini müjdelemiş ve nasıl sevileceğinin yollarını bildirmiştir. Nitekim hadîs-i şerîflerde şöyle buyrulmuştur:
“Allâh’ın yüz rahmeti vardır. Biri halkın birbirine merhamet etmeleri; doksan dokuzu ise, kıyamet gününde Cenâb-ı Hakk’ın kullarına merhamet etmesidir.”
“Allah, cemîldir (güzeldir), güzeli sever.”
“Allah bir kulunu sevse, yer ve gökteki bütün yaratıklar da onu sever.”
“Allâh’ın kullarına olan şefkat ve merhameti, bir annenin evlâdına olan şefkat ve merhametinden çok üstün ve fazladır.”
“Allâh’ı seven, Kur’ân okumasını da sever ve ona devam eder.” “Herkes, sevdiği kimse iledir.”
“Allah için seven, Allah tarafından sevilir.”
“Kim ki Allâh’ı çok zikrederse, Allah da onu çok sever.” “Allah, kulları arasındaki samimiyetten hoşlanır.”
“Kalbinde Allah sevgisini duyan bilsin ki, Allah da onu sever.
Çünkü o sevgi, kendisine Allah tarafından gelmiştir.”
Hazret-i Peygamber (s.a.v.) namaz kılarken mübarek göğsünden bir ses işitilir ve nefesinden gül ve reyhân kokusu alınırdı.
Ebû Bekir (r.a.)’ın yüreği sevgi ateşiyle öyle yanardı ki, mübarek ağzından, yanmış ciğer kokusu duyulurdu.
