O melun, Kasdetti ki oğlanlarına bir zarar getirsin. Zira insanın oğlu ,kızı gönlünün meyvesi ve yemişidir. Gece olunca Eyyub’un evine geldi. Gördü ki Eyyüb (A.S.) hatunu ve kızcağızları yatmaktadırlar. Eyyüb’un 9 tane kızcağızı vardı. Hepsi de bir odada yatarlardı. Şeytan o kızcağızların üzerine
elini koydu ve bir kere bağırdı, hepsi helâk olup cansız düştüler. O melun zevkten dört köşe oldu. Koşarak Eyyub’un yanına vardı. Yine Eyyüb (A.S.) namaza durmuş, ellerini bağlamış, melekler etrafında saf bağlamışlardı.
Azizim! Meleklerin Eyyüb’un etrafında saf saf durarak çevresini sarmaları sana tuhaf gelmesin. El bağlayıp Hakk’a karşı duran her mü’mine gökteki melekler âşık olurlar. Zira Allahu Teâlâ’ya ibadet edene hizmet etmek hemen Allahu Teâlâ’ya hizmet etmek gibidir. Ne zaman ki, şeytan meleklerden Eyyüb’un yanına girmeye yol bulamayınca, dışardan bağırıp seslendi ve dedi.
«Yâ Eyyub! Senin ibâdetlerinin tamamı Hak Teâlâ’nın katında bir sinek kanadı kadar bile değildir. Sana hışım etti ve bütün kızcağızlarını helâk eyledi. Şimdi dokuzu da döşeklerinde ölü yatmaktadırlar. İstersen var da bir gör.>>
Eyyüb (A.S.) buyurdular ki:
<<Öldülerse bana ne. Zîra; «Hüküm, Vâhid’ül-Kahhâr olan Allahu Teâlâ’ya aittir.» Allahu Teâlâ diledi verdi, diledi aldı. Sonra secdeye kapandı. Gönlünü kat’iyyen Allahu Teâlâ’dan ayırmadı. Yine şeytan melûl, mahzun ve hacîl bir şekilde döndü gitti.
Tekrar Hazrete niyaz etti ki:
<<Yâ Rabbî Eyyüb kuluna yavuz sabır vermişsin. Bütün varını helâk ettim… Buna rağmen gönlünü senden bir türlü ayırmadı. Yâ Rabbi Bana müsaade et de varayım Eyyûb’un tenine el vurayım.>>
