Uşşâkî meşayıhından Sıddîk Nâci Eren Efendi’nin şiirinlerinde Hz. Adem a.s. şöyle anlatılır
Ne sırdır alem-ül esma, ne sırdır Adem-i Havva / Ya ne sırdır hüri melek, haber ver arş-ı a’la’dan (1)
Neyledin sen ey dünya, şol Adem babamızı / Hep cümle insanları, neyledin sen enbiyayı / Neyledin Fahr-i Alem’i, ol Cenab-ı Mustafa’yı / Ah vefasız neyledin sen, aman, aman, aman, aman (2)
Hani nerde hep insanlar, Adem babadan beri / Kimse bilmez hallerini, cennette mi cahimde mi / Taht-ı tacı terk ettiler, hep krallar padişahlar / Ah vefasız neyledin sen, aman, aman, aman, aman (2)
Sen çünki Adem-zadesin / Sırr-ı kerem sırrındadır / Ademliğe eremeyen / Hüsran gelir hüsran gider (3)
Sözleri cevher, Fahr-i Alem i / Nur-ı mücessem evladır Adem (4, 11)
Adem baba anamızı, alan dünya değil misin? / Peygamberler ümmetini, alan dünya değil misin? (5)
Geç suret-i zahirden / Gir gönül alemine / Eyle seyr-i süluku / Adem’i mânâya gel (6)
Hak yarattı Adem’i, odur bizim babamız / Âdemiyet tacını giyenlerde gam olmaz (7)
Sanma gelen bu Aleme / Adem gelir Adem gider / Uysa nefs-i emmareye / insan gelir hayvan gider
Çünki sen adem zadesin / Sırrı kerem sırrındadır / Ademliğe ermeyen / Hüsran gelir hüsran gider (8)
Her kuyuya zemzem diye atılma / Her heykele Adem diye açılma / Bal arısı isen bir gülde kalma / Kalanlar da hayran kalmayanlar da (9)
Arzı sema hep melekler / lnsü cinni beni Adem / Peygamberler aşık sana / Can Ahmed’im Muhammed’im (10)
Yaratıldı hep mevcudat, ins-i cinni beni adem / Ebed zahir olmazdım, aslım mevcud olmasa (12)
Gelin kulak verin bana, bak ne dedi Adem baba / Şeytanın hilesinden, euzü besmele oku / Evladlarım, zürriyetlerim uymayın nefse sakın / Dedi babamız bu sözü, euzü besmele oku (13)
Her kim ademliğini, bulduysa odur Adem / Oku ilm-i ledün’nü, mekteb-i irfana bak (14)
Nerde cümle peygamberler, Adem baba ve Havva / Hani nerde hep insanlar, gülme gülme ağla gönül (15)
Adem baba oğlunu, benzetmişler mevsimlere / Biri gelir biri gider, dört mevsimin hali gibi (16)
Hak yarattı Adem’i, mübarek cuma günü / Adem ile hem Havva, girdi cuma cennete (17)
Adem baba Havva’yı, hep arşı ve kürsüyü / Yarattı yüce Mevla, Muharrem’in onunda (18)
Hor bakma şol toprağa, cümle enbiya yatar / Hani Havva anamız, Adem peygamber yatar (19)
Adem ve Havva hakkıyçün / Cennetinden bizi mahrum eyleme / Nuh peygamberin hakkıyçün / Necatından, bizi mahrum eyleme (20)
Alem içre bi-ademe, adem de ism-i a’zam’a / Say eyle eriş bu deme, aşk ile daim ola gör (21)
Kaynaklar:
Kitap temini : Şelale Yayıncılık / 0 216 420 9581
Fotoğraf: Cidde’de Hz Havva a.s. kabri şerifi
